منبع زمین. قسمت 5 حقایق ماگمایی

08. نفوذ مگا به پوشش رسوبی سیاره باستان در طول تحول سیاره.

من پرسیدم چگونه این اتفاق افتاد که سیاره فرو ریخت، اما پوسته آسیب ندیده بود؟ من به این سوال پاسخ می دهم - پوست پوست آسیب دیده است. نگاهی به چگونگی

در طول نابودی سیاره باستانی، پوسته قاره تحت تاثیر تغییر شکل قرار گرفت. تعداد زیادی از ترک ها تشکیل شده است. از طریق ترکهای از اعماق ماگما خارج شد. در یخ زده یا در یک سطح رسوبی پوشیده شده است. سطح تمام قاره های زمینی با گدازه آب می شود.

1. قبل از تخریب سیاره باستانی، ازدیاد گدازه شروع شد.

2. مهمترین خروج گدازه در حین تخریب سیاره باستان رخ داده است.

3. خروجی های کوچک گدازه در زمان ما رخ می دهد.

شرایط زمین شناسی

عکس 256. ماگما گدازه مفاهیم

مگا شکاف را پر می کند و یخ می کند

عکس 257. انواع نفوذ ماگما طرح 1

"نفوذ (توده نفوذی، نفوذی) یک جسم زمین شناسی است که از سنگهای ماگمایی که در عمق پوسته زمین کریستال شده است."

عکس 258. ماگماتیسم نفوذی در پوشش رسوبی سیاره باستانی. طرح -2

عکس 259. ماگماتیسم نفوذی در پوشش رسوبی سیاره باستانی. طرح -3

آتشفشان "Nekk" و "Dyke".

"Dyke یک بدن نفوذی از شکل پلاستیکی است. دایک ها در شرایط هیپایبیزال و فرعی ایجاد می شوند وقتی ماگما از طریق گسل ها و ترک ها معرفی می شود. به عنوان یک نتیجه از عمل فرآیندهای خارجی، میزبان رسوب سریعتر از dikes در آنها تخریب می شود، به همین دلیل است که امداد یادآور دیوارهای تخریب شده در امداد است (نام از انگلیسی "dike"، "dyke" یک مانع و یک دیوار سنگ است). "

عکس 260 کوه دیممتیک و آتشفشانی.

عکس 261. کوه دیممتیک و آتشفشانی. طرح کلی

عکس 262. کوه دیممتیک و آتشفشانی. یک نزدیک شدن

تله های مگماتیک سیاره باستانی.

بزرگ شدن گدازه های بزرگ بر روی سطح اسلب قاره در زمان وجود سیاره باستان رخ داده است. تغییر شکل جزر و مدی پوسته منجر به خروج گسترده از گدازه تازه در پوسته گرانیت شد. این عفونت ها تحت پوشش رسوبی.

قبل از تخریب سیاره باستانی، زمانی طولانی بود که پوسته قاره سیاره باستانی تحت تاثیر شدید تغییرات جزر و مدی قرار گرفت. شاید این سیاره به طور خلاصه به غول گاز نزدیک شود. سپس او بازنشسته شد. و چندین بار این پدیده های گدازه در سطح زمین در بالای پوشش رسوبی - تله های بازالت قابل توجه است.

آخرین پیروزی با غول گاز باعث مرگ و میر شد، این سیاره با یک میدان گرانشی قوی خرد شد. در روند تخریب سیاره، پوسته تحت تغییر شکل شدید قرار می گیرد. ماگما به ترکهای متعدد اکسترود می شود، سیل گسترده ای از پوشش های رسوبی از منشاء زیست زیستی. سنگ آهک در زمین قرار دارد و متوقف می شود. دوره "کرتاسه" از بین می رود.

تله مگماتیک

خروجی های متعدد گدازه، لایه ها. فرسایش بازالت در قالب گامهای تله رخ می دهد.

عکس 263. هندوستان تانک دکان در شرق بمبئی.

عکس 264. رفاه مشخصی از استان های Trapp. رودخانه مار، واشنگتن، ایالات متحده آمریکا.

عکس 265. تله ماگمایی افریقا. دوازده لایه خروجی گدازه. فرسایش (wikimapia)

گرینلند - قطعه اسلب قاره ای است که در طول نابودی سیاره باستانی بسیار تغییر شکل یافته است. مقدار زیادی گدازه بر روی سطح پوشش رسوبی ریخته شده است.

عکس 266. گرینلند شرقی، منطقه واتکینز بیجر. کوه مون فرل. تله مگماتیک فرسایش (wikimapia)

عکس 267. گرینلند کوههای واتکینز. تله مگماتیک فرسایش

عکس 268. گرینلند تله مگماتیک فرسایش

منابع مختلف نشان می دهد تله های مختلف ماگمایی. من بعضی از نقشه ها رو می دهم

عکس 269. تله های مگماتیک سیاره باستانی.

عکس 270 تله های مگماتیک سیاره باستانی.

من در چند تله ساکن خواهم ماند.

تله مگماتیک # 14 "افرا-عربی".

می توان به راحتی ادعا کرد که در فرآیند تخریب سیاره باستانی ظاهر شد و همانند زمین است. از این رو، این تله قدیمی است به عنوان زمین، یعنی از 15 تا 4 میلیون سال. همه تله ها، به جز 15 - قدیمی تر. از این رو، تمام گودال های ذکر شده گدازه بر روی سطح لیتوسفر قبل از ظهور زمین یا در زمان ظهور آن بود.

عکس 271. قطار ماگمایی # 14 افرا عربی (در مرکز قاب). تصویر او در تصویر Photo-079 است. سیستم تقسیم شرق آفریقا.

تله مگمیت # 10 "تپه سیبری".

(فلات پوتورانا، فلات انبار). آشنایی در جدول - 252 میلیون سال. در واقع، بازالت به سنگ آهک ریخته شد. از این رو، این تله قدیمی است به عنوان زمین، یعنی از 15 تا 4 میلیون سال.

عکس 272. پوتورانا فلات، گدازه بازالتی بیش از سنگ آهک. 410 کیلومتر 470 کیلومتر ارتفاع آن از سطح دریا تا 1701 متر است. در شمال آن به شدت با یک خروجی 700 متر شکسته می شود. شاید از بین بردن گدازه یخچال ها متوقف شود. فرسایش شدید بازالت. (wikimapia)

عکس 273. پوتورانا فلات. کوه های جدول یک سطح تخت از یک تله بازالت است که قبل از فرسایش آغاز شد. کوه های جدول کمی هستند درجه فرسایش فلات بالا است. (wikimapia)

عکس 274. کوه های جدول پوتورانا فلات. تله سیبری.

عکس 275. کوه های جدول پوتورانا فلات. تله سیبری.

عکس 276. کوه های جدول پوتورانا فلات. تله سیبری.

عکس 277. کوه های جدول پوتورانا فلات. تله سیبری.

عکس 278. کوه های جدول پوتورانا فلات. تله سیبری.

تصاویر ویدئویی: "پوتورانا. در جستجوی یک قاب رویا. "

عکس 279. فلات Anabar. بازالت - قهوه ای تیره در بالای تپه. پچ کوچکی از گدازه گدازه ای است که در زیر زمین زندگی می کند. در زیر بازالت، یک لایه سنگ آهک سفید (؟) قابل مشاهده است. (wikimapia)

عکس 280 فلات Anabar. لایه های بالا: بازالت-سنگ آهک-بازالت-سنگ آهک (؟). (wikimapia)

ساختار لایه ای نشان می دهد که این تله بازالت قبل از تخریب سیاره باستانی شکل گرفته است. یک لایه جدید از سنگ آهک تشکیل شده بر روی گدازه بازالت. غلیان احساسات از سنگ بازالت در یک محیط آبی در پایین تفسیر جایگزین okeana.Vtoroy از حقایق رخ داده است - لایه بازالت در سنگ آهک است صلس دلریتی (برای تشخیص حقیقت، نیاز به مرکز تحقیقات خود و یا ارتباط با مردم صالح).

عکس 281. فلات Anabar. رود Kotui. آستانه دولریت بین لایه های سنگ آهک، حدود ده کیلومتر است.

عکس 282. فلات Anabar. رود Kotui. گدازه بازالت در سنگ آهک سفید، به سنگ مرمر تبدیل شده است.

عکس 283. فلات Anabar. رود Kotui. گدازه بازالت بیش از سنگ آهک سفید (همان سنگ در طرف دیگر).

عکس 284. فلات Anabar. رود Kotui. گدازه بازالت در سنگ آهک سفید.

عکس 285. فلات Anabar. رود Kotui. سنگ آهک دیلت دایک

خروجی های بازالت بر سنگ آهک و از طریق ضخامت آن رخ داد. بنابراین، سنگ آهک در جریان خروج سدۀ سیبری بود. طبق نظر سنجی ژئوشنگی، تله های سیبری 252 میلیون سال پیش جریان داشتند، 125 میلیون سال قبل از دوره کرتاسه آغاز شد ؟؟؟

به عنوان یک نتیجه از خروج از بازالت به سطح آهک، سنگ آهک تا حدی تخریب شده بود، دی اکسید کربن را به اتمسفر آزاد کرد. بنابراین، خروج گدازه به دنبال یک دوره گرم شدن کره زمین، بلوک جدید دی اکسید کربن در سنگ آهک - تشکیل یک لایه جدید از سنگ آهک بود.

نفوذ بازالت در پوشش رسوبی سیاره باستانی.

اکستروژن ماگما از لایه های عمیق - نفوذ از بازالت.

عکس 286. آبشار Svartifoss 20 متر ارتفاع، ایسلند. ستون بازالت

عکس 287. تایمیر ستون بازالت

عکس 288. فلات Anabar. سیبری گردن از بازالت ها با جداسازی ستون، پس از فرسایش سنگ های رسوبی که آن را احاطه کرده اند.

عکس 289. "برج شیطان" (وایومینگ، ایالات متحده آمریکا)، نفوذ (nekk)، پس از فرسایش سنگهای رسوبی نرمتر اطراف آن حفظ شده است.

عکس 290. برج شیطان. نفوذ ماگما بازالت به پوشش رسوبی سیاره باستانی. ستون بازالت

اکستروژن ماگما در پوشش رسوب در طول برخورد تخته ها. لاکولیت ها

در طی تخریب سیاره باستان، نفوذهای ماگما قابل توجهی در پوشش رسوبی و خروج گدازه روی سطح رخ داد.

خروجی گدازه در فلات ایران.

عکس 291. ایران کوه های زاگرس. برخورد بلور آفریقا با اوراسیا. (wikimapia)

عکس 292. ایران کوه های زاگرس. لاکولیت دور (wikimapia).

نفوذ ماگما به پوشش رسوبی، که پس از آن توسط فرسایش نابود می شود. نیمکره در مرکز ماگما، در داخل پوشش رسوبی منجمد شده است. در امتداد محوطه كوره لبه پوشش رسوبی.

عکس 293. ایران بیش از حد رشد کرد Laccoliths از شکل بیضی شکل. (wikimapia)

نفوذ ماگما به پوشش رسوبی، که پس از آن توسط فرسایش نابود می شود. سنگها در امتداد محیط لاکولیتها - بخش انتهایی پوشش رسوبی تخریب شده از سیاره باستانی.

عکس 294. ایران بیش از حد رشد کرد جریان گدازه های گسترده و سرریز بالای منبع خروج. اندازه 20 کیلومتر 15 کیلومتر است. (wikimapia)

در طرف دیگر پوشش پهن شده از فلات ایران:

عکس 295. ترکمنستان دو لاکولیتس بلند هستند. (wikimapia)

عکس 296. ترکمنستان لاکولیت راست، برنامه بزرگتر. سنگها لبه پوشش رسوبی شکسته و بلند سیاره باستانی هستند. (wikimapia)

عکس 297. ترکمنستان سنگها لبه پوشش رسوبی شکسته و بلند سیاره باستانی هستند. این طرح حتی بزرگتر است. (wikimapia)

لاکولیت های مشابه در قسمت های دیگر زمین در مناطقی از صفحات قاره ای خرد شده دیده می شود.

لاکولیت ها در نقاط دیگر زمین.

عکس 298. هیمالیا و تبت. دید کلی از پوشش رسوبی فرو میریز از سیاره باستان در فرایند گرد کردن زمین، بلافاصله پس از تخریب سیاره باستانی. (wikimapia)

عکس 299. هیمالیا نفوذ مگا به پوشش رسوبی. لاكوليت 156 كيلومتر مربع 22 كيلومتر. (wikimapia)

در مرز شمالی این لاکولیت جریان رود Brahmaputra، شرطی تقسیم فلات به هیمالیا و تبت.

فرسایش پوشش رسوبی در هیمالیا و تبت بر روی سیاره بالاتر است. توده های عظیم آب از سطح اقیانوس هند گرم تبخیر می شوند و توسط کوه های بلند نگهداری می شوند. لاکولیت های زاگرس و تبت از همان سن هستند. درجه فرسایش لاکتولیتهای تبت بسیار زیاد است که این نفوذ به سختی قابل تشخیص است.

عکس 300 چين نفوذ مگا به پوشش رسوبی. لاکولیت 51 کیلومتر در 23 کیلومتری است. فرسایش شدید (wikimapia)

عکس 301. چين نفوذ مگا به پوشش رسوبی. لاکولیت 29 کیلومتر در 8 کیلومتری است. فرسایش شدید (wikimapia)

عکس 302. آفریقا لاکولیت 60 کیلومتر x 8 کیلومتر. (wikimapia)

عکس 303. شمال امریکا لاکولیت 2.2 کیلومتر در امتداد محوطه لاکولیت، لبه های پوشش رسوبی بلند و شکسته سیاره باستانی. (wikimapia)

عکس 304. شمال امریکا لاکولیت 11 کیلومتر در 6 کیلومتری. (wikimapia)

خروج گدازه اکنون است.

تغییرات جزر و مدی پوسته زمین، ناشی از جاذبه ماه و خورشید، باعث انفجار جدید ماگما در سطح پوشش رسوبی سیاره باستانی و ضخامت آن می شود. بر خلاف فوران های باستانی و فوران هایی که در کل حوزه های شکسته قاره ای رخ داده است، فوران های مدرن در مفاصل صفحات قاره ای و در شکاف صفحات رخ می دهد.

عکس 305. نقشه آتشفشان ها بر روی سطح زمین.

محصول فوران آتشفشان های زیر آب (15 کیلومتر در سال در حال حاضر) یک زیردریایی بازالت را با یک لایه کالیاری از سنگ های رسوبی جدید، پوشش می دهد که به عنوان یک عایق حرارتی عمل می کند.

عکس 306. فوران آب زیرزمینی